Αρκτικόλεξο του τέλους του 19ου αιώνα για το Λίγο Απ' Όλα, χαρακτηριστικό μιας νοοτροπίας να συνδυάζεις λίγο από το καθετί χωρίς δέσμευση και συνέπεια, αλλά με μια ανάλαφρη πολυσυλλεκτικότητα, δείγμα ενδεχομένως αναξιοπιστίας. Οι Ο.Φ.Α. της εποχής.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Το θέατρο καλλιεργεί τη σάτιρα. Η πρώτη ελληνική επιθεώρηση, το περίφημο "Λίγο Απ' Όλα" του Μίκιου Λάμπρου με στίχους του Λάμπρου Αστέρη, ανεβαίνει στις 30 Αυγούστου του 1894 από τον θίασο του Δημήτρη Κοτοπούλη - πατέρα της Μαρίκας Κοτοπούλη- στο θέατρο "Παράδεισος". Η επιτυχία της είναι μοναδική. Χαρακτηρίζεται δικαίως ως θρίαμβος. Στην πρεμιέρα οι εισπράξεις ανεβαίνουν στο μυθώδες για εκείνη την εποχή ποσό των 1097 δραχμών. Ήταν δηλαδή σαν να λέμε σήμερα περίπου ένα εκατομμύριο. Ο συγγραφέας Μίκιος Λάμπρος κάθε βράδυ καλείται στη σκηνή και το κοινό τον καταχειροοκροτεί μέσα σε ένα πανδαιμόνιο ενθουσιασμού. Ο θίασος και οι φίλοι του προσφέρουν ανθοδέσμες και στεφάνια δάφνινα. Τον τίτλο "Λίγο Από Όλα" με τα αρχικά Λ.Α.Ο. τον εκμεταλλεύονται οι πάντες. Πανέξυπνοι επιχειρηματίες δίνουν αυτή την ονομασία στα προϊόντα τους. Τα νέα ποτά που κυκλοφορούν τότε στην Αθήνα κυκλοφορούν με τον τίτλο Λ.Α.Ο., ενώ στην Ομόνοια και στον Πειραιά δύο εστιατόρια ανοίγουν εκείνα τα χρόνια και κρεμούν τις ταμπέλες τους με τον τίτλο της επιθεώρησης Λίγο απ' Όλα. (Γιάννης Καιροφύλας, Η Αθήνα της Μπελ Επόκ, Αθήνα 2018 (6η έκδοση), σ. 19).