Όταν η μπαρούφα (εκ του ιταλικού baruffa = μπερδεμένος καυγάς) γίνεται ολόκληρος λόγος, ντίσκουρς, δηλαδή μία φλύαρη παράθεση και καταιγισμός από μαλακίες και παπαριές που σκοπεύει να μας πείσει μέσα από την επανάληψή του. Λέμε συχνά ακατάσχετη μπαρουφολογία και ρεσιτάλ μπαρουφολογίας, ενώ το Διαδίκτυο δείχνει συσχετισμό της λέξης με τον πρώην Υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, κυρίως λόγω του επωνύμου του σλανγκιζομένου σε Μπαρουφάκης.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
- Μπαρουφολογία. Αν ήταν απλά ένας κοινός τσαρλατάνος που μεταμφιέστηκε σε οικονομολόγο (και υπουργό Οικονομικών), θα είχε πλάκα να τον ποτίζουμε ρακές και να τον βάζουμε να μας εξηγεί στις ταβέρνες πώς θα άλλαζε την Ευρώπη και τον κόσμο. Αν ήταν απλά ένα ψώνιο, κάτι σαν τον Δελαπατρίδη που παριστάνει τον λόγιο σε κάτι (άφραγκα και ξιπασμένα) αστικά σαλόνια, θα ήταν και πάλι χαριτωμένος -το πολύ πολύ να τον στέλναμε σε κάνα διαγωνισμό bodybuilding για να νιώσει έστω και λίγο την αντρική βαρβατίλα. Ο άνθρωπος όμως είναι βαριά κυνικός, βαριά ανεύθυνος που ρήμαξε τη χώρα ετοιμάζοντας εκτροπές που λίγο έλειψε να μας οδηγήσουν σε τραγωδία. Για τον λόγο αυτό η μελλοντική πλειοψηφία οφείλει να τον παραπέμψει στο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Για να μην υπάρξουν στο μέλλον άλλοι Μπαρουφάκηδες που θα θελήσουν να παίξουν με την υπόσταση και την ίδια την ύπαρξη ενός ολόκληρου έθνους. (Ο Χρήστος Ράπτης για τον Γιάνη Βαρουφάκη εδώ).
- Η ακατάσχετη μπαρουφολογία του κυβερνητικού θιάσου. Πόσο θα αντέξουν; Πότε θα γράψουν τη σύσταση, προτροπή ή εντολή στα καινούργια υποδήματά τους και θα αρχίσει το ρεσιτάλ μπαρουφολογίας;. Κάποιοι το έκαναν από τις πρώτες κιόλας μέρες. Κάποιοι χρειάστηκαν ένα-δύο μήνες. (Εδώ).
- Η διατεταγμένη μπαρουφολογία… Τα πηχτά κύματα της μπαρουφολογίας και ανοησίας που μας κατακλύζουν καθημερινά αποτελούν, βεβαίως, τις νοσηρές αναθυμιάσεις και τα υποπροϊόντα της σήψης και αποσύνθεσης ενός κόσμου που καταρρέει, αλλά αποτελούν και στρατηγική επιλογή του καθεστώτος και των μηχανισμών του. (Εδώ).